Luksemburg- najbogatija, a jedna od najmanjih evropskih država

 
Jedino Veliko vojvodstvo na svetu, po veličini predzadnja država Evropske unije, a jedna od najbogatijih država u Evropi.

Luksemburg ili Velika Vojvodina Luksemburg nalazi se na zapadu Evrope, između Belgije, Francuske i Nemačke. Naziv Luksemburg potiče od dvorca Lucilinburhuc, kasnije poznatog i kao Lützelburg. To je maleni dvorac oko kojeg je izgrađen današnji grad Luksemburg. Luksemburg je nastao u nekadašnjem Svetom rimskom carstvu kao grofovija, a danas je poslednje Veliko vojvodstvo na svetu.

Država Luksemburg zajedno sa Belgijom i Holandijom čini zemlje Beneluksa. Jedna je od najznačajnijih centara Evropske unije, sedište Evropske investicione banke i Evropskog suda pravde. Osim po bankarstvu, država je poznata i po proizvodnji fantastičnog vina –„mozel“.

Glavni grad ove države je Luksemburg, koji je i jedan od tri glavna grada Evropske unije. Ima vrlo neobičan položaj: sagrađen je na liticama, tako da izgleda kao da se sastoji iz dva nivoa, nižeg i višeg. Smešten je na strmim brdima oko reka Alzette i Pétrusse preko čijih klisura prelaze brojni mostovi, od kojih su najvažniji Pont Adolphe, Passerelle i Pont Grand-Duchesse Charlotte. Za prelazak s jednog nivoa na drugi na raspolaganju je vozić ili javni lift i vožnja traje svega nekoliko minuta.

Brojne tvrđave, tornjevi i citadele gradu daju bajkoviti izgled… Mnoga od ovih utvrđenja izgledaju kao da su iz filmova o vitezovima i čarobnjacima. Danas je očuvano desetak tornjeva i citadela i zaista ih sve vredi videti. Najpoznatiji su Plateau du Rham, Trois Tours, Tour Jacob, Citadelle du St Esprit i Fort Thüngen, u čijem sklopu se nalazi luksemburški Muzej moderne umetnosti Mudam, u kome se izlažu dela luksemburških umetnika ili internacionalne postavke.

U prošlosti su Luksemburg zvali i Severni Gibraltar, ponajviše zbog zidina koje su sve do 19. veka okruživale grad u tri prstena, dok su ispod njega prolazili tuneli dužine 23 kilometra.

Luksemburg je često menjao gospodare: jedno vreme je bio pod Špancima, zatim Francuzima, pa Austrijom. To se odrazilo i na arhitekturu.

Luksemburg je odlična City break destinacija – ceo grad se može obići u samo jednom danu. Idealno vreme za posetu je od maja do septembra.

Grad čuva veliki broj kulturno-istorijskih spomenika. Simbol grada je kasnogotička katedrala Notre Dame sagrađena u XVII veku, prepoznatljiva po zašiljenim tornjevima.Oko katedrale se nalazi i turistički najzanimljiviji deo grada, koji je i pod zaštitom Uneska; Glavni državni simboli, Palata velikog vojvode koju čuva živopisna garda, te Chambre des Députés, tj. zgrada parlamentarnih zastupnika. Nešto niže su i dva poznata gradska spomenika, vojvotkinji Charlotte i spomenik Gëlle Fra, figura žene izlivena u zlatu, simbol slobode, na šta ukazuje venac koji drži u ruci. To je, zapravo, spomenik podignut u spomen borcima iz Drugog svetskog rata.

U starom jezgru grada,najpoznatijoj pešačkoj i šoping zoni, smeštena su dva velika trga: Place Guillaume II, trg na kojem se nalazi Gradska skupština iz 1830. godine sa dva bronzana lava na ulazu i statuom Viljema, te Place d’Armes, trg gde počinje pešačka zona i „gradski dnevni boravak“, mesta gde se možete opustiti i uživati u brojnim kafićima ili restoranima otvorenim i danju i noću. Luksemburg ima mnogo luksuznih restorana gde možete uživati u odličnoj kuhinji i visokokvalitetnim luksemburškim vinima, od kojih se posebno izdvajaju bela vina.

Marché-aux-Poissons trg se nalazi u samom gradskom središtu, a ime mu u prevodu znači ribarnica. Ovde je smešteno nekoliko važnih institucija, kao što su Luksemburško državno veće, Nacionalni muzej istorije i umetnosti, kao i crkva sv. Mihaela, najstarija u gradu, a potiče iz davne 987. godine.

Turistima je posebno zanimljiv Casemates Bock.To je zapravo kompleks podzemnih tunela, tzv. kazamata. Ovi 17 km dugi i 40 m duboki tuneli izgrađeni su u 18.veku, isprepletani zaštitnim prolazima i podsećaju na lavirint. Danas su mesto svetske baštine i nalaze se pod zaštitom Uneska.

Maternji jezik Luksemburžana je luksemburški (Lëtzebuergesch). Taj jezik je zakonom iz 1984. godine proglašen službenim jezikom Luksemburga, a po podacima Evropske unije, preko 70% stanovništva zemlje se izjasnilo kao govornici luksemburškog jezika. Standardni nemački i francuski jezik su takođe usvojeni kao zvanični jezici zemlje, tako da Luksemburg zakonski ima tri službena jezika. U javnom životu, naročito u pisanim medijima, često se koristi nemački jezik. Smatra se da je oko 85% svih novinskih članaka napisano na nemačkom, oko 12% na francuskom, a tek 3% na luksemburškom jeziku.

Posebnost Luksemburga je ta da se pored regularne državne zastave koristi i grb Roude Léiw (Crveni lav) kao nacionalni simbol. Naročito na sportskim takmičenjima, državna zastava je gotovo u potpunosti zamenjena državnim grbom. Kao jedan od razloga se navodi velika sličnost zastave sa zastavom Holandije. Drugi razlog je što se crveni lav smatra simbolom borbe, hrabrosti i patrotizma Luksemburžana.

Interesantna činjenica je da u Luksemburgu živi čak 30 posto stranaca. Među njima je znatan broj onih koji su stigli s prostora bivše Jugoslavije. Luksemburg je dovoljno otvoren za sve narode, istovremeno ponosne i na svoju svoju individualnost koja je potvrđena i kroz nacionalni moto: „Mir welle bleiwe, wat sin“– Želimo da ostanemo ono što jesmo.